نڪاتے درمورد آیه 30 سوره آل عمران

 
 تجسم اعمال
 
 قرآن مجید در این آیه و آیات زیاد دیگرے از این حقیقت پرده برمیدارد ڪه در قیامت،اعمال نیڪ و بد انسان ،هرڪدام در شڪلے تجسم مے یابد و در عرصه محشر حاضرمیشود.واژه " تَجِدُ" از ماده وجدان بمعناے یافتن است یعنے هرڪس اعمال خود را در قیامت مے یابد.و آرزو میڪند ڪه میان او و اعمال زشتش فاصله بسیار دورے بود.آیات فراوان دیگرے نیز این مطلب را تایید میڪند.آیه 49 سوره ڪهف بیان میڪند ڪه گنهڪاران در روز رستاخیز تمام اعمال گذشته خود را در برابر خود حاضر میبیند.همچنین آیات 7و8 سوره زلزال میفرماید : « هرڪس به سنگینے ذره اے خوبے ڪند ،آنرا میبیند و هرڪس به سنگینے ذره اے بدے ڪند، آنرا میبیند.» بنابراین در روز رستاخیز انسان خودِ عمل خوب یا بدش را مے یابد و میبیند. روایات بسیارے نیز بر این مطلب گواهے میدهند.پیامبر (ص) به یڪے از ڪسانے ڪه از ایشان تقاضاے موعظه ڪرده بود فرمود:« اے قیس ،ناگزیر همنشینے دارے ڪه همراه تو دفن میشود ؛ درحالیڪه او زنده است و تو مرده .اگر او نیڪ و گرامے باشد ، تو را گرامے میدارد و اگر پست و زبون باشد ،تو را تسلیم ( حوادث ناگوار ) میڪند.سپس او باڪسے جز تو محشور نمیشود و تو هم با ڪسے جز او به صحنه رستاخیز نمے آیے . از تو درباره آن سوال میشود بنابراین سعے ڪن آنرا بصورت شایسته اے انجام دهی.زیرا اگر آن شایسته باشد با او انس میگیرے وگرنه از هیچڪس جز او وحشت نداری. و آن عمل توست »
 در حدیثے از امام صادق (ع) میخوانیم :« هنگامیڪه مرده در قبر گذاشته میشود شخصے در برابر او نمایان میگردد و به او میگوید: اے انسان ما سه چیز بودیم : یڪے رزق تو ڪه با پایان عمرت قطع شد و دیگرے خانواده ات ڪه تو را گذاشتند و رفتند و من ڪه عمل تو هستم و با تو مانده ام ولے درنظرتو ڪم ارزش تر از آن دو بودم.»
 
 برگرفته از تفسیر قرآن حڪیم