✍ نکاتی درمورد آیه 121 سوره بقره

 الَّذِينَ آتَيْنَاهُمُ الْكِتَابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلَاوَتِهِ أُولَٰئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ ۗ وَمَنْ يَكْفُرْ بِهِ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ ﴿١٢١﴾

 کسانی که کتاب آسمانی عطایشان کرده ایم و آن را به گونه ای که شایستۀ آن است تلاوت می کنند؛ [تلاوتی با تدبّر و به قصد عمل،] آنان مؤمن [واقعی] به آن هستند، و کسانی که منکر آن می شوند، تباه کنندگانِ [همۀ سرمایۀ وجودی خویش] اند«121»

 تلاوت شایسته قرآن

در ذیل این جمله از آیه که میفرماید:
« کسانی که کتاب آسمانی به آنها داده ایم ،آنرا چنانکه شایسته آن است،میخوانند.»
ازامام صادق(ع) نقل شده است:
« منظور این آیه این است که آیات قران را بادقت و شمرده بخوانند و حقایق آنرا بفهمند و به احکام آن عمل کنند.به مژده های آن امیدوار و از بیمهای آن ترسان باشند.از داستانهای آن عبرت بگیرند ،به دستورهایش گردن نهند و از آنچه که نهی کرده بپرهیزند.بخدا سوگند،منظور ،حفظ کردن آیات و یاد گرفتن حروف و تلاوت سورهها و فراگیری اعشار و اخماس (تقسیماتی که در قرآن و سورههای آن میشود؛ مثل تقیسم به سی جز یا چهارحزب و ...) نیست.آنها حروف قرآن را حفظ کردند ؛اما حدود آنرا ضایع کردند.منظور تنها اینست که در آیات قرآن بیندیشند و به احکامش عمل کنند.»

قسمت چهارم

عبا و عمامه

ازاوایل مدرسه قبا تنم میکردم .ده یازده ساله بودم که معمم شدم.#عمامه برسر و قبا برتن.البته تابستانها خلوت میکردم.این لباس پوشیدن ما ،جلوی بچه هایکجور دردسر بود.یعنی خیلی توی دید بود.فکرش را بکنید میان حدود 300نفر ،یک نفر با یک لباس دیگر!
البته نمیگذاشتم خیلی سخت بگذرد،با شیطنت و بازی و رفاقت جبران میکردم.عمامه را میگذاشتم خانه ،میرفتم کوچه باهمان قبا بازی میکردم.میدویدم،شیطنت میکردم؛مثل بقیه .
موقع نماز هم وقتی میخواستم با پدر به مسجد بروم ،دوباره عمامه را برسر میگذاشتم و #عبارا روی دوش . باهمین کوچکی و کودکی.

ارزش خاک

#ستارخان در خاطراتش میگوید:
❣من هیچوقت گریه نکردم❣ ،چون اگر گریه میکردم ،#آذربایجان شکست میخورد و اگر آذربایجان شکست میخورد ایران شکست میخورد.
اما در زمان مشروطه یکبار #اشک ریختم.
آن زمانی که نه ماه بود در محاصره بودیم ،بدون آب و غذا.
از قرارگاه آمدم بیرون.
مادری را دیدم با کودکی دربغل.
کودک از فرط #گرسنگی بسمت بوته ی علفی رفت و از ضعف شدید،آنرا با #خاک و ریشه میخورد.
باخودم گفتم الان مادر این کودک مرافحش میدهد و میگوید لعنت برستارخان.
اما مادر ،فرزند را در آغوش گرفت و گفت :
« اشکالی ندارد فرزندم، خاک میخوریم اما خاک نمیدهیم».
آنجا بود که اشک از چشمانم جاری شد.

 حمد خدایی را که

ديده بينندگان از ديدنش  قاصر،

 و انديشه و فهم وصف كنندگان ازصفش

 عاجز است.

صحیفه سجادیه

نکاتی درمورد آیه 115سوره بقره

ولِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ ۚ فَأَيْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ﴿١١٥﴾

مالکیت شرق و غرب فقط ویژۀ خداست پس به هرکجا روکنید آن جا به سوی خداست، مسلّماً خدا بسیار عطاکننده و داناست«115»

اگر شما را از رفتن به مساجد و پایگاههای توحید منع کردند،راه بندگی خدا بسته نیست.شرق و غرب این جهان متعلق به خداست.پس به هرسمتی بروید و به هر سو رو کنید او آنجاست؛ یعنی میتوانید خدا را در همه جا عبادت کنید.نکته ی دیگر اینکه مفهموم توجه به قبله هرگزمحدود بودن ذات پاک خدا در سمت معینی نیست؛ بلکه از آن رو که انسان یک وجود مادیست و باید به سویی نماز بخواند، دستورداده شده که همه به یک سو نماز بخوانند تا وحدت و هماهنگی در صفوف مسلمین پیدا شود و از هرج ومرج و پراکندگی جلوگیری شود.همچنین محلی که بعنوان قبله تعیین شده(کعبه)،نقطه ای مقدس است که قدیمی ترین پایگاه توحید است و توجه به آن ،بیدارکننده خاطرات توحیدیست.کعبه جایی است که بسوی آن نماز گزارده و سجده میشود و نه بخود آن .دربسیاری از عبادات نیز البته توجه به قبله شرط نیست.

برگرفته از قرآن حکیم نوشته آیت الله مکارم شیرازی

سرخوش ز سبوی غم پنهانی خویشم

چون زلف تو سرگرم پریشانی خویشم

در بزم وصال تو نگویم ز کم و بیش

چون آینه خو کرده به حیرانی خویشم

لب باز نکردم به خروشی و فغانی

من محرم راز دل طوفانی خویشم

یک چند پشیمان شدم از رندی و مستی

عمریست پشیمان ز پشیمانی خویشم

از شوق شکرخند لبش جان نسپردم

شرمنده جانان ز گران جانی خویشم

بشکسته تر از خویش ندیدم به همه عمر

افسرده دل ازخویشم و زندانی خویشم

هرچند امین بسته دنیا نیم اما

دلبسته یاران خراسانی خویشم

نکاتی درمورد آیه 106 سوره بقره

 ما نَنْسَخْ مِنْ آيَةٍ أَوْ نُنْسِهَا نَأْتِ بِخَيْرٍ مِنْهَا أَوْ مِثْلِهَا ۗ أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿١٠٦﴾

هر حکمی از احکام را که [بنا بر مصلحتی] از دایرۀ تکلیف و مسئولیت انسان حذف و مُلغی کنیم، یا آن را [به علتی] به تأخیر اندازیم، بهتر از آن یا مانندش را می آوریم، آیا ندانسته ای که خداوند بر هر کاری تواناست؟«106»

برنامه ای برای تکامل انسان

«نَسخ» بمعنای ازبین بردن و زایل کردن است و در منطق شرع،تغییر حکمی و جانشین کردن حکم دیگر بجای آن است.برای مثال،مسلمانان پس از هجرت به مدینه ،هفت ماه بسوی بیت المقدس نماز میخواندند.پس از آنکه دستور تغییر قبله صادرشد،موظف شدند رو بسوی کعبه نماز بخوانند.توجه به اینکه درباره مفهوم نَسخ لازم است که نیازهای انسان گاه با تغییر زمان و شرایط محیط دگرگون میشود و گاه ثابت و برقرار است.
یک روز دارویی برای بیماری بسیار مفید است، وطبیب آنرا تجویز میکند ؛اما روز دیگر بدلیل بهبود نسبی بیمار ممکن است پزشک دستور قطع آن و جانشین کردن دارویی دیگر را بدهد.
البته نباید فراموش کرد که اصول ادیان الهی که پایه های اساسی را تشکیل میدهد ،درهمه جا و درهمه شرایط یکسان است.هرگز اصل توحید یا عدالت اجتماعی وصدها حکم مانند آن دگرگون نمیشود و قاعده نسخ شامل مسائل کوچکتر و فرعی است.

نکاتی درمورد آیه 108سوره بقره

أمْ تُرِيدُونَ أَنْ تَسْأَلُوا رَسُولَكُمْ كَمَا سُئِلَ مُوسَىٰ مِنْ قَبْلُ ۗ وَمَنْ يَتَبَدَّلِ الْكُفْرَ بِالْإِيمَانِ فَقَدْ ضَلَّ سَوَاءَ السَّبِيلِ ﴿١٠٨﴾

 آیا [با علم به حاکمیتِ مطلقِ حق و مصلحت خواهی او] می خواهید از پیامبرتان [اموری نامعقول] درخواست کنید؛ همان گونه که پیش از این از موسی درخواست شد؟ و هرکس کفر را جایگزین ایمان کند قطعاً راه راست را گم کرده است«108»

اصولا معجزه برای اثبات نبوت انبیا بود؛نه برای اینکه پیامبران هر آنچه که افراد براساس هوای نفسشان تقاضا میکردند،بیاورند و دامنه رسالت الهی آنان به تماشاخانه و مجلس بازی مردم تبدیل شود.

برگرفته از قرآن حکیم نوشته آیت الله مکارم شیرازی

حمد خدائى را كه اوّل همه آثار هستى اوست

و قبل از او اوّلى نبوده

 و آخر است بى‏آنكه پس از او

آخرى باشد.

صحیفه سجادیه

باران حریف اشک تو مولا نمی شود
شاهی غریب تر ز تو پیدا نمی شود
 
ارباب عالمی و نمی بینمت که چشم
غرق گناه گشته و بینا .... نمی شود
 
ترجیح می دهی که غریبانه سر کنی..؟؟!
باشد... ولی حبیب که تنها نمی شود

دلبر زیاد بود در این شهر بی فروغ
هر دلبری که یوسف زهرا نمی شود
 
رنگ ریا گرفته نفسهایمان ؛ دریغ
با عهد و ندبه این گره ها ... وا نمیشود
 
آقا خودت دعای فرج را بخوان که این
زخم عمیق بی تو مداوا نمی شود
 
پرونده ام سیاه و دلم روسیاه تر
بی اذنتان که نامه ام امضا نمی شود

این جمعه از حوالی قلبم عبور کن
یک شب بمان کنار من ... آیا نمی شود

اللهم عجل لولیک الفرج.

مراقبت بر وقت هرنماز بر شما لازم است.

پس کسی که نماز را به پادارد از من است.

پیامبر اکرم

مستدرک الوسائل ج 3 ص98

✍ آداب حرف زدن در سيره امامان

پيامبر اكرم صلّي اللّه عليه و آله فرمود: هنگامي كه موسي بن عمران عليه السلام با خضر عليه السلام ملاقات كرد موسي عليه السلام به وي گفت: مرا موعظه كن. خضر گفت: اي كسي كه جوياي دانشي! بدان كه گوينده كمتر از شنونده خسته مي‌شود، پس هيچ گاه اهل مجلس خود را خسته مكن. بحار / 1 /2 26

 

1 اثر كم سخن گفتن

❣قال علي عليه السلام: ان احببت سلامة نفسك و ستر معايبك فاقلل كلامك و اكثر صمتك يتوفّر فكرك و يستيز قلبك. غرر الحكم / 3725

❣اگر سلامت نفس و وجودت و نيز پوشانده ماندن عيوبت را دوست داشتي گفتارت را کم کن و سکوتت را بسيار تا آنکه انديشه‌ات بسيار و دلت روشن شود و مردم از دست تو در امان باشند.

 

2 اثر زياد سخن گفتن

قال علي عليه السلام: من كثر كلامه كثر خطاؤ ه و من كثر خطاؤ ه قلّ حياؤ ه و من قلّ حياؤ ه قلّ ورعه و من قلّ ورعه مات قلبه و من مات قلبه دخل النار. بحار / 71 / 286

هر که کلامش زياد شود. اشتباهاتش زياد مي‌شود و هر کس خطايش زياد شود، شرم و حيايش کم مي‌شود و آنکه حيايش کم شود، ورع و پرهيزگاري‌اش کم شود، و هر کسي خداترسي‌اش کم شود، قلبش مي‌ميرد و آنکه قلبش مُرد، در آتش افکنده شود.

 

3 بهترين سخن

    الف- سخن راست؛ قال علي عليه السلام: خيرالكلام الصدق. غرر/4 99

بهترين حرف، حرف راست است

    ب- همراه با عمل؛ خير المقال ما صدّقه الفعال. سفينة البحار / 7 / 383

بهترين گفتار کلامي است که عمل و رفتار ثابتش کند.

    ج- ملال آور نباشد؛ قال علي عليه السلام: خير الكلام ما لا يملّ و لا يقلّ. غرر الحكم / 4969

بهترين کلام، گفتاري است که خسته کننده نباشد و از گوينده نکاهد. [يعني جايگاه گوينده‌اش را پايين نياورد]

    د- منظم و همه فهم؛ قال علي عليه السلام:احسن الكلام مازانه حسن النظام و فهمه الخاص و العامّ. غرر الحكم / 3304

نيکوترين گفتار، کلامي است که منطق و نظم زيبايش کرده باشد و همه فهم باشد.

    ه-‍ متقن و استوار؛

❣ قال علي عليه السلام: احسن القول السداد. غرر الحكم / 2865

نيکوترين کلام، کلام استوار و محکم است.
 
4- آداب سخن گفتن

 

1 پاكيزه باشد؛

❣قال رسول الله صلّي اللّه عليه و آله: ثلاث من ابواب البر: سخأ النفس و طيب الكلام و الصبر علي الاذي. محاسن / 1 / 66

سه چيز است که از جمله راه‌ها و درهاي نيکي است: بخشندگي و سخاوت، خوبي گفتار و صبوري در مقابل آزارها

2 زيبا باشد؛

❣ قال علي عليه السلام: اجملوا في الخطاب تسمعواجميل الجواب.

غررالحكم /2568

در گفتار خود اختصار را پيشه کنيد تا جوابهاي نيکو بشنويد.

3 خريدار داشته باشد؛

❣ قال علي عليه السلام: لا تتكلّمن اذا لم تجد للكلام موقعا.غررالحكم / 10274

هرگاه براي حرف خود جايي نمي‌بيني حرف نزن

4 نرم و ملايم باشد؛

❣قال علي عليه السلام: عوّد لسانك لين الكلام و بذل السلام يكثر محبّوك و يقلّ مبغوضك. غرر الحكم / 6231

زبانت را به گفتار نرم بگردان و سلام را هديه کن تا دوستدارانت زياد و دشمنانت کم شوند.

5 از روي علم و آگاهي باشد؛

❣قال علي عليه السلام: لا تقل بما لا تعلم فتتّهم باخبارك بما تعلم.غرر الحكم / 10426

6 بي فايده نباشد؛

❣ قال رسول الله صلّي اللّه عليه و آله: من حسن اسلام المرء تركه الكلام فيما لا يعنيه. بحار / 28 / 136

از نشانه‌هاي خوبي ايمانِ شخص اين است که ايمانش او را از کلامي که سودي برايش ندارد باز دارد.

7 مستهجن نباشد؛

❣قال علي عليه السلام: اياك و مستهجن الكلام فانه يوغر القلوب.غرر الحكم / 2675

از کلام مستهجن بپرهيز که قلبها را به دشمني و کينه مي‌اندازد.

8 پاسخ آن انسان را ناراحت ننمايد؛

❣قال علي عليه السلام: لا تقولنّ ما يسئوك جوابه.غرر الحكم / 10155

حرفي که جوابش ناراحتت مي‌کند را نگو

برگرفته از:http://www.tebyan.net

نکاتی درمورد آیه 102 سوره بقره

واتَّبَعُوا مَا تَتْلُو الشَّيَاطِينُ عَلَىٰ مُلْكِ سُلَيْمَانَ ۖ وَمَا كَفَرَ سُلَيْمَانُ وَلَٰكِنَّ الشَّيَاطِينَ كَفَرُوا يُعَلِّمُونَ النَّاسَ السِّحْرَ وَمَا أُنْزِلَ عَلَى الْمَلَكَيْنِ بِبَابِلَ هَارُوتَ وَمَارُوتَ ۚ وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّىٰ يَقُولَا إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلَا تَكْفُرْ ۖ فَيَتَعَلَّمُونَ مِنْهُمَا مَا يُفَرِّقُونَ بِهِ بَيْنَ الْمَرْءِ وَزَوْجِهِ ۚ وَمَا هُمْ بِضَارِّينَ بِهِ مِنْ أَحَدٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَيَتَعَلَّمُونَ مَا يَضُرُّهُمْ وَلَا يَنْفَعُهُمْ ۚ وَلَقَدْ عَلِمُوا لَمَنِ اشْتَرَاهُ مَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ ۚ وَلَبِئْسَ مَا شَرَوْا بِهِ أَنْفُسَهُمْ ۚ لَوْ كَانُوا يَعْلَمُونَ ﴿١٠٢﴾

 
و [یهودیانِ بی تقوا] از علم سِحری که شیاطین بر ضد حکومت سلیمان برای مردم می خواندند، [و نیز خودِ آن حضرت را متهم به ساحری می کردند] پیروی کردند، [سلیمان هرگز سراغ سِحر نرفت تا کافر شده باشد،] مسلّماً سلیمان کافر نشد؛ این شیاطین بودند که به سبب آموزشِ سِحر به مردم کافر شدند. و [نیز یهودیان از] آنچه بر دو فرشتۀ هاروت و ماروت در شهر بابِل نازل شد [پیروی کردند،] درحالی که آن دو فرشته به هیچ کس علم سِحر نمی آموختند مگر آن که [به او] می گفتند: ما فقط مایۀ آزمایشیم، [و علم سِحر را برای ابطال سِحر ساحران به تو تعلیم می دهیم،] پس [با به کارگیری آن در موارد حرام،] کافر مشو! ولی آنان از آن دو فرشته مطالبی [از سِحر] می آموختند که به وسیلۀ آن میان مرد و همسرش جدایی می انداختند، درحالی که آنان به وسیلۀ آن سحر جز به خواست خدا قدرت زیان رساندن به کسی را نداشتند. یهودیان همواره چیزی را می آموختند که به آنان آسیب می زد و سودی نمی بخشید، و یقیناً می دانستند که هرکه خریدار سِحر باشد هیچ بهره ای در آخرت ندارد؛ اگر دانا[ی به حقایق] بودند می دانستند بد چیزی است علم سِحری که خود را به آن فروختند«102»


سِحر گناه بزرگ است؛

سحر،نوعی از کارهای خارق العاده است که گاهی آثاری از خود در وجود انسانها به جا میگذارد، گاهی نوعی چشم بندی و تردستی است و گاهی تاثیر آن فقط جنبه روانی و خیالی دارد.طبق نظر تمام فقهای اسلام ،یادگرفتن و انجام اَعمال جادوگری،حرام است.
در روایتی از امام علی(ع) درباره این مطلب آمده است:
« کسی که کم یا زیاد سحر بیاموزد،کافر شده است و رابطه او به خداوند به کلی قطع میشود.»

البته اگر یادگرفتن جادو به منظور باطل کردن سحر ساحران باشد،اشکالی ندارد؛ بلکه گاهی واجب کفایی است که عده ای سحر را بیاموزند تا اگر مدعی دروغگویی خواست مردم را از این راه اغفال و گمراه کند ،سحر و جادوی او را باطل و دروغ مدعی را فاش کنند.

برگرفته از قرآن حکیم نوشته آیت الله مکارم شیرازی