یا ابا عبدالله

ویزا ، بلیط ، کرب و بلا ، مال خوب هاست

سهم چو من ، پیامکِ « هستم به یادت» است.

 شب آخر دلم گردیده بى تاب
خداحافظ محرم ، ماه ارباب

❤❤
 جز کوی تو دل را نبود منزل دیگر

گیرم که بود کوی دگر...کو دل دیگر؟

 پدرم گفت که صد شکر چه بارانی زد....

مادرم گریه کنان گفت کی ای وای رباب...

تو که در کوچه راه افتادی

             همه جا غیر کربلا بودی

با توام آی حضرت باران

             ظهر روز دهم کجا بودی

قاصدک هان چه خبر آوردی

از کجا وز که خبر آوردی

خوش خبر باشی اما

گرد بام و در من

بی‌ثمر می‌گردی

انتظار خبری نیست مرا

نه ز یادی نه ز دیاری، باری

برو آنجا که بود چشمی و گوشی با کس

برو آنجا که تو را منتظرند

قاصدک

در دل من همه کورند و کرند

دست بردار ازین در وطن خویش غریب

قاصد تجربه‌های همه تلخ

با دلم می‌گوید

که دروغی تو دروغ

که فریبی تو فریب

قاصدک هان،‌ ولی... آخر... ای وای

راستی آیا رفتی با باد؟

با توام آی! کجا رفتی؟ آی

راستی آیا جائی خبری هست هنوز؟

مانده خاکستر گرمی، جائی؟

در اجاقی- طمع شعله نمی‌بندم- خردک شرری هست هنوز

قاصدک

ابرهای همه عالم شب و روز

در دلم می‌گریند.

                                              مهدی اخوان ثالث

یاد آن شاعر دلداده بخیر
 که دمادم میگفت ...
 خبر آمد خبری در راه است...
 سرخوش آن دل که ازآن آگاه است...

 ولی ای کاش خبر می آمد...
 که خدا می خواهد
 پرده از غیبت مهدی زمان بردارد
 پرده از روزنه ی عشق و امید...
 پرده از راز نهان بردارد.

کاش روزی خبر آید
 که تسلای دل خلق خدا
 از فراسوی افق می آید

مهدی،آن یوسف گم گشته ی زهرا و علی...
 از شب هجر به کنعان دلم می آید...

ای نگاه کرمت کارگشای همه خلق

گاه گاهی به نگاهی دل ما را بنواز

آقا غم خود به خواهرت میگویم

درد دل خود به دخترت میگویم

این بار اگر به کربلایم نبری

آقا به خدا به مادرت میگویم

هر چہ مے خواهی ببار اِی آسِمانْ اَمّا چہ سودْ

ظُهرِ عاشورا حُسینِ فاطِمہ لَبْ تِشنہ بودْ

♡...یا حُسین شَهیدْ(ع)...♡

آمد محرم صاحب غم ها کجایی؟

ای داغدار اشک و ماتم ها کجایی؟

ای خسته از انبوه آدم ها کجایی؟

اصلا بگو آقا محرم ها کجایی؟

دلگیرم از این روزهای بی تو بودن

این روزهای از فراق تو سرودن

روزی که میایی نمیدانم که هستم

آه ای عزیز فاطمه خالیست دستم

من چشم بر دیدار چشمان تو بستم

هرشب اگر در مجلس روضه نشستم؛

امشب هم از خونابه های تشت خواندیم

هم زان تنی که پاره پاره گشت خواندیم

کم کم جوانی هم به سر آمد ولی تو...

از لحظه ی رفتن خبر آمد ولی تو...

عمری محرم شد صفر آمد ولی تو...

عمری به جان ما شرر آمد ولی تو...

این عبد بی مولا نمیخواهد جهان را

از غم رها کن دیگر ای صاحب ،زمان را

شعربرگرفته از وب:http://rayatelhoda.loxblog.com/

چون میسر نیست من را کام او

عشق بازی میکنم با نام او

یا حسین (علیه السلام)

اينجا براي از تو نوشتن هوا كم است

دنيا براي از تو سرودن مرا كم است

اکسیر من نه اینکه  مرا  شعر  تازه  نیست

من از تو می نویسم و این کیمیا کم است

تا  این  غزل  شبیه  غزل  های  من  شود

چیزی  شبیه  عطر  حضور  شما  کم  است

شعری که مقام معظم رهبری خطاب به شهدا خواندند و گریه ی جانسوزی کردند؛

ما سینه زدیم و بی صدا باریدند
از هرچه که دم زدیم، آنها دیدند

مـا مدعیــان صــف اول بودیم
از آخر مجلس شهدا را چیدند

♡❤️

خطاب به آقا در جواب شعری که خواندند:

از اشک شما ارض و سما باریدند
بر آه شما انس و ملک نالیدند

گفتند همه "فدای اشکت آقا"
تصویر شما را شهدا بوسیدند

آقا خودتان حضرت خورشید هستید
از نور شما ستاره ها تابیدند

در مجلس خوبان شهدا هم بودند
اما همگان گرد شما چرخیدند

از اول و از آخر مجلس، شهدا
آقای جهان سید علی را چیدند

ﺗﺎ ﺧﺪﺍ ﻫﺴﺖ ﮐﺴﯽ ﺗﻨﻬﺎ ﻧﯿﺴﺖ...
                 ﻣﻦ ﺍﮔﺮ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﺍﻡ...
                ﺗﻮ ﺍﮔﺮ ﺧﺴﺘﻪ ﺷﺪﯼ...
                    ما اگر مانده ز راه...
                  در پس و پيشِ قدم...
           پشت پرچين بلندِ غمِ تو...
     ﺩﺭ پسِ ﭘﺮﺩﻩ‌ ي ﺍشکِ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ...
                مأﻣﻦ ﮔﺮﻡ ﺧﺪﺍﺳﺖ...
                   ﺍﻭ ﻫﻤﯿﻦ ﺟﺎﺳﺖ...
                        ﮐﻨﺎﺭ ﻣﻦ ﻭ ﺗﻮ...
                در پسِ هر نفسي...
            که فرو ميرود و مي‌آيد...
     در پسِ ضربه‌ي نبضي ست...
               که در گردن ماست...
ما اگرتنهاييم...
             من و تو گمشده ايم...
   او همينجاست کنار من و تو...
               ﺳﺎﻟﻬﺎﻣﻨﺘﻈﺮ ﺍﺳﺖ...
ﺗﺎ ﺑﺴﻮﯾﺶ ﺑﺮﻭﯾﻢ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺷﻮﻕ...
   ﺗﺎ ﺻﺪﺍﯾﺶ ﺑﺰﻧﯿﻢ ﺍﺯ ﺳﺮ ﻋﺠﺰ...
               ﻭ ﺑﻔﻬﻤﯿﻢ ﮐﻪ ﺍﻭ...
ﻣﻮنسِ ﻭﺍقعيِ ﺧﻠﻮتِ ﻣﺎﺳﺖ...

 تو کیستی که من اینگونه بی تو بی تابم

                   شب از هجوم خیال تو نمی برد خوابم

ای  پیر خرابات ، دل آبادم کن

.........

شادی به جز از دیدن او رنج بود

حضرت امام خمینی(ره)

برو ای یار که ترک تو ستمگر کردم

حیف از آن عمر که در پای تو من سر کردم

عهد و پیمان تو با ما و وفا با دگران

ساده دل من که قسمهای تو باور کردم

در این سرای بی کسی،کسی به در نمیزند

                                                                                  به دشت پرملال ما پرنده پر نمیزند

درد ما را نیست درمان الغیاث

                                                                                 هجر مارا نیست پایان الغیاث

دین و دل بردند وقصد جان کنند

                                                                              الغیاث از جور خوبان الغیاث

به دریا زدن کار عشقه فقط کدوم موج تو میبره روحمو

                                                                              خرابم کن و قلبمو پس بگیر تو هر جا که خواستی بساز خونه مو                                

دوباره به من فرصتی نو بده که از پیله پروانه شم سوی تو

                                                                                نفس میکشم توی این لحظه ها هوا پر شده دیگه از بوی تو

من از بی تو بودن به شب مبتلام درونم به سمت تو پر میکشه

                                                                          نمیخوام که تو ساحل عاشق بشم بذار قلب من غرق دریا بشه